Foto: GAP Photos Een derde klimmende pijpbloem met grote bladeren is de zelden aangeboden Aristolochia manchuriensis. Deze Aziatische soort komt niet alleen in Mantsjoerije voor, maar heeft een groot verspreidingsgebied in oostelijk Azië. Met z’n subtiele, geelgroene pijpbloemen is dit vooral een bladplant, de bloei zie je gemakkelijk over het hoofd. Net als bij de erop lijkende A. tomentosa overigens, ook een winterharde soort die je maar zelden bij kwekers tegenkomt. De hele plant is bedekt met fijn en zacht dons, waardoor hij gemakkelijk van de rest is te onderscheiden. De groeikracht is wat bescheidener, A. tomentosa neemt ook genoegen met een kleinere pergola. A. clematitis is de enige pijpbloem die bij ons inheems is. Deze meerjarige, kruidachtige plant wordt een krappe meter hoog. Anders dan de vier hierboven genoemde soorten is het geen klimmer. Bovengronds vormt hij opgaande stengels en ondergronds stengelachtige uitlopers (stolonen). Die zijn zo talrijk dat A. clematitis gauw lastig wordt en flinke stukken grond in beslag neemt. Als tuinplant is hij dan ook minder geschikt. In mei en juni bloeit deze Aristolochia met geelgroene bloemen, die nu eens niet pijp- maar buisvormig zijn. Vroeger werd uit deze plant een middel gewonnen tegen eczeem en voor het opwekken van abortus. Maar sinds men heeft ontdekt Boven I In deze weelderige tuin vol groene bladplanten klimt Aristolochia macrophylla over een tuinhek. 1 I Aristolochia manchuriensis. 2 I A. tomentosa. 3 I A. clematitis. 1 2 66 G R O E I&BL O E I– S EP T EMBER –2015 3 Pagina 32
Pagina 34Interactieve e-handleiding, deze tijdschrift of krant is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online bladerbaar maken van digitale whitepapers.
Groei & Bloei 2015 Lees publicatie 10299Home