De Gelukkige Tuinman Edwin Oden is psycholoog en tuinman. Hij schrijft iedere maand een column voor G&B en blogt op onze website. Zie: www.groei.nl. S Mtel je bloot aan andermans tuin ijn buurvrouw van verderop heeft een tuin om U tegen te zeggen. En dan bedoel ik U met een hoofdletter: haar lapje paradijs-op-aarde is werkelijk indrukwekkend. Het staat boordevol met ontelbaar veel verschillende soorten planten, de een nog mooier en sterker en bijzonderder dan de ander. Ik sta er versteld van hoe ze het voor elkaar krijgt dat alles het zo geweldig goed doet, en dat het hele jaar door. Uit haar tuin spreekt een enorme inzet en plantenkennis, dat zie je in één oogopslag. Niets dan respect heb ik ervoor, maar het allereerste wat in me opkomt, is toch: wat een vreselijke tuin is dit! Het is net de Tilburgse kermis met de muziek op 10. Au, knalrood botst op hardblauw, het broze wit van de naastgelegen pluimhortensia kan er niet tegenop. Mijn hart krimpt ineen bij de pelargoniums, die in strakke rechte banen in een doodse rechthoek onder een boompje stijf in het gelid zijn gedwongen. De keurig gewiede aarde tussen de uit elkaar geplaatste plantjes roept bij mij onwillekeurig de associatie op met een graf dat net is dichtgegooid. Duizelig word ik van de veelheid aan vormen en texturen die hier over elkaar tuimelen. Yucca, begonia, petunia, siergras, chrysant, zonnebloem: alles wat ze mooi vindt heeft buurvrouw bij elkaar gezet. Ik weet totaal niet wat ik ermee aan moet. En dan is er nog iets aan haar tuin waar ik instinctief van gruw: die golvende, hardgrijze, veel te hoge betonnen borderranden, die de hele santenkraam inklemmen. Ze zijn met de grootste zorgvuldigheid aangelegd, dat voel ik, maar het zijn oorverdovende paukenslagen op het verkeerde moment. Brr, huiver ik als ik erlangs loop, deze tuin is helemaal niet goed voor mijn gestel. Maar wacht eens even … is dat nou wel zo? Nee, realiseer ik mij, als ik er langer over nadenk. Het allerbelangrijkste ben ik namelijk vergeten: dat buurvrouws tuin een en al liefde is. Haar liefde voor de natuur en voor planten in het bijzonder spat ervan af. Wie zo goed is voor planten als zij, kan alles maken bij mij. En dan is er, denk ik, nog iets belangrijks: mijn heftige reactie zegt meer over mij dan over haar. Want telkens als je naar andermans tuin kijkt, kijk je in feite naar je eigen tuin: hè nee, die gele afrikaantjes bij die hardroze rozen, ga ik niet doen! Maar ook: hè ja, dat rijtje zonnebloemen naast de schuur is nou precies wat ik wil! Kortom, ik hoef mijn buurvrouw helemaal niet te veroordelen. Naar haar tuin kijken volstaat: je eigen tuin creëren is een proces van continu schaven en bijstellen, en andermans tuin op je laten inwerken helpt je daarbij. Ik raad iedereen dan ook aan om zich de komende tijd zoveel mogelijk bloot te stellen aan tuinen van anderen. Of ze nu je hoofd doen tollen, je in een spirituele toestand brengen, troost bieden of unheimisch maken: jij en je tuin worden er uiteindelijk alleen maar rijker en veelzijdiger van. ] G R O E I&BL O E I–MAART–2016 9 Foto: Sandra Verkic Foto's: iStockphoto e.a. Pagina 6

Pagina 8

Heeft u een onderwijscatalogus, pagedirect of digi-club bladen? Gebruik Online Touch: gebruiksaanwijzing digitaal op uw website plaatsen.

Groei & Bloei maart 2016 Lees publicatie 11001Home