Bitterzoet buitenleven Wij wonen buiten, in de polder, tussen de weilanden en de boeren. De boeren hier hebben geen tuinen, althans, niet van die gecultiveerde kunststukjes. Zij fleuren hun erven op met kubieke meters hortensia’s. Wij zijn geen boeren, wij hebben wel een tuin. Beter gezegd, we trachten een tuin te veroveren op zevenblad en haagwinde. Toen we hier vanuit de stad kwamen wonen, lag de tuin er overwoekerd bij. Dat zouden wij in het voorjaar eens grondig aanpakken. Ruime percelen zouden we met een uitgekiend beplantingsschema in cultuur brengen. ”Rustig aan, jongen,” raadde de buurman aan, ”er zit hier veel werk in de grond”. Hoeveel werk werd al snel duidelijk toen in een alarmerend tempo tussen en in onze nieuwe aanplant vreemde, groene scheuten verschenen. ”Buurman, wat is dat spul eigenlijk dat hier overal opkomt?” ”Zevenblad, jongen, de vloek van de polder.” (foto 1) Die zomer kwamen wij nergens anders aan toe dan zevenblad trekken. Dat zou ons geen tweede keer gebeuren. Uitspitten zouden we het, twee spaden diep, en alle witte worteluitlopers verwijderen. We maakten een nieuwe tuin en het ging goed, de eerste maand. Er kwam wel wat zevenblad op, maar dat konden we gemakkelijk de baas, behalve dan die paar plukken in het hart van de nieuwe planten. Overleefde onze trots drie weken zomervakantie? Nee, het zevenblad vierde hoogtij. We gingen het nu heel anders aanpakken. Wij hebben Barnevelders, grote, sterke kippen. Kippen krabben de grond los en eten letterlijk alles wat ze tegenkomen op. De krabkracht van de Barnevelders is legendarisch. Die zouden we de hele zomer op de tuin loslaten. En inderdaad, niets organisch was daarna meer te ontdekken. Met de nieuwe tuin kwam nieuw zevenblad. Er bleef maar één optie over: twee jaar afdekken met landbouwplastic. Dat hielp, voor twee maanden. Weer zevenblad? Nee, erger! Opeens was daar ook nog overal haagwinde (foto 2). Opereert zevenblad als een ondergrondse guerrilla, haagwinde gaat als een stormtroeper frontaal in de aanval. Met groeispurten van een halve meter per etmaal draperen deze planten een dicht kleed over alles wat op hun pad komt, horizontaal en verticaal. De winde bleek even hardnekkig als zijn geallieerde woekeraar. In een waterwingebied betekent dit maar één ding: nog meer wieden. De natuur is extra vroeg dit jaar, wij ook. En dit jaar gaan wij winnen, de vakantie is geschrapt. Giel Tange 1 2 Foto: André Karwath Foto: Aleksandr Pagina 34
Pagina 36Scoor meer met een e-commerce shop in uw boeken. Velen gingen u voor en publiceerden rapporten online.
Groei & Bloei 2015 Lees publicatie 10219Home