Pluis ”Jullie moesten eens weten! Leegstaande woning met uitzicht op witte bloesem van de meidoorn. Ontwaken in een wolk van rolf/">viktor-rolf/">parfum, iedere morgen!” Ik vertel het de koolmezen tijdens het wandelen. En elk jaar komen ze weer. Er wordt keihard gewerkt. Vanaf het besluit om de woning te betrekken tot het uitvliegen van het kroost. Onafgebroken in en uit vliegen, vervolgens moeders op de eieren en vader letterlijk ’het heen en weer’. Dan de dagen dat het concert van hongerige koolmeeskuikens mij doet concluderen dat het ook dit jaar weer aan het lukken is. Genietend van alle lentepracht scheert er iets rakelings langs m’n hoofd. Ik hoor het, voel het. Links van me verdwijnt het in de border. Ik sta stil op het tuinpad en kijk richting vogelhuis. Niets. Geen ouders, geen vogelkinderen. Eén durfal die niet langer wachten kon. Voorzichtig hurk ik neer. Verdwaasd, stil in de ochtendzon, zit daar het dappere koolmeeskind uit te blazen van z’n waaghalzerij. Nieuwsgierig kijkt hij om zich heen en hipt onder een groot hostablad. Mijn gedachten dwalen af naar mijn kleuterklas. Zie hoe de kinderen met rooie wangen kijken en luisteren naar een prentenboek waarin Pietje Pluis, een brutaal mussenjong, uit het nest valt. Door zijn moeders zorgzaamheid krijgt de kat hem net niet te pakken. Ook de akelige kippen in de ren overleeft hij, doordat hij op tijd z’n vleugeltjes uitslaat en de wijde wereld in vliegt. De kleuters zuchten diep, dat liep maar net goed af! Hier, onder de hosta, zit warempel mijn eigen Pietje Pluis! Moeder koolmees is inmiddels, luid piepend, gearriveerd. Ze wil haar spruit duidelijk, liefst zo snel mogelijk, terug in de meidoorn hebben. Moeder wijst de weg naar een houtstapel onder de boom en na een paar pogingen zit Pluis er zowaar bovenop. Dan de vlinderstruik, dat is hem nog net even iets te link. Maar moeder geeft niet op en zo zitten ze na een kwartier ploeteren heus samen op een tak voor het ouderlijk huis. De dag erna vliegen ook z’n broertjes en zusjes uit. Ik hoor en zie de mezenfamilie op het tuinhek, in de heg, in de struiken, waarna ze zich steeds verder en verder wagen, de wijde wereld in. In het vogelhuisje is het weer stil. Morgen laat ik het prentenboek in de boekenkast staan en vertel de kleuters een waargebeurd koolmezenverhaal … uit eigen tuin. ] Lianne Kramer Foto: Arnstein Rønning Foto: iStockphoto Pagina 33

Pagina 35

Interactieve online spaarprogramma, deze spaarprogramma of editie is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het digitaal publiceren van e-weekbladen.

Groei & Bloei 2015 Lees publicatie 10218Home